Gdy primabalerina ze Spanish National Dance Company popełnia samobójstwo, Irene zostaje wybrana na jej miejsce do największej produkcji grupy — „Giselle” i szybko staje się obiektem zazdrości i okrucieństwa ze strony innych tancerek. Irene znajduje przyjaciółkę w samotnej, kontrolowanej przez matkę Aurorze. Odizolowana od brutalnej rzeczywistości baletowego świata relacja Irene i Aurory staje się coraz bardziej obsesyjna, aż w końcu uciekają razem, aby odszukać siebie.
Mocny temat filmu.
Porusza kwestie życia i śmierci.
Relacje zespółu osób i osoby.
Wpływ rodziny na córkę czy syna.
I relacje między osobami w domu.
. Polecam film dramat.. Łzy płynie do oka.,
Czy ktoś pomoże zinterpretować sam koniec? Niestety do końca nie zrozumiałam Będę wdzięczna za odpowiedź.
Dużo zapożyczeń z „Black Swan”. Wiele analogicznych scen. Jednak te dwa filmy to jak ocean i jezioro. Jezioro jest ładne, szczególnie jak się na nim tańczy ( piękna scena), ale jest tylko jeziorem.
Brak mi było szaleństwa w dążeniu do perfekcji, brak obłędu, do którego ta perfekcja doprowadza. Dążenie do perfekcji...
Podczas seansu przypomniał mi się ten cytat, który celnie odnosi się do poruszonej tutaj tematyki środowiska baletowego oraz tańca jako środka do poznania samego siebie lub znienawidzenia własnego ja. Tutaj ukazana jest powolna destrukcja głównej bohaterki, bo czymże innym jest jej lęk przed przybraniem dodatkowych...